Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Id enim natura desiderat. Rationis enim perfectio est virtus; Sit enim idem caecus, debilis. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Etiam beatissimum?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Equidem e Cn. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Ea possunt paria non esse. Immo videri fortasse. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quorum altera prosunt, nocent altera. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Atque his de rebus
et splendida est eorum et illustris oratio. Minime vero istorum quidem, inquit. Quid est enim aliud esse versutum? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nihil enim hoc differt.
Primum quid tu dicis breve? Bork Videsne quam sit magna dissensio? Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Duo Reges: constructio interrete. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Quis enim redargueret? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
English
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek