Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Quis istud possit, inquit, negare?
Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Si longus, levis. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Et quod est munus, quod opus sapientiae? Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Ait enim se, si uratur, Quam
hoc suave! dicturum. Si longus, levis. Erit enim mecum, si tecum erit. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? De vacuitate doloris eadem sententia erit. Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest.
Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Duo Reges: constructio interrete.
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Bonum valitudo: miser morbus. Sint modo partes vitae beatae. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Erat enim Polemonis. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Bonum valitudo: miser morbus. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)