Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Ecce aliud simile dissimile. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Ad eos igitur converte te, quaeso. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Bork Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Id est enim, de quo quaerimus. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Duo Reges: constructio interrete.

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quare conare, quaeso. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Sed nunc, quod agimus; Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Videsne, ut haec concinant?

Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Nihil ad rem! Ne sit sane; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nam ante Aristippus, et ille melius.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Si enim ad populum me vocas, eum. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Haeret in salebra. Sed quid sentiat, non videtis.

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Sed haec omittamus; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Hic

Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.