Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; At enim hic etiam dolore. Equidem e Cn. Nihil ad rem! Ne sit sane; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Quae cum essent dicta, discessimus. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior; Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Sed videbimus. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Hoc non est positum in nostra actione. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Duo Reges: constructio interrete. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?
Lorem ipsum dolor sit amet,
consectetur adipiscing elit. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Praeclare hoc quidem. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Sed ille, ut dixi, vitiose. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
English
Arabic
French
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek