Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Quid de Pythagora? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Si longus, levis. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Et
harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Sed quot homines, tot sententiae; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Si quae forte-possumus.
Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis
oppressum. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Ac tamen hic mallet non dolere. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Sed potestne rerum maior esse dissensio?
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Greek