Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Duo Reges: constructio interrete. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Polycratem Samium felicem appellabant. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Si quidem, inquit,

tollerem, sed relinquo. A mene tu? Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Respondeat totidem verbis. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Nam quid possumus facere melius? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

De hominibus dici non necesse est. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Nemo igitur esse beatus potest. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Praeteritis, inquit, gaudeo. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Quippe: habes enim a rhetoribus; Bork Cur post Tarentum ad Archytam?

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Haec para/doca illi, nos admirabilia

dicamus. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Sed quot homines, tot sententiae; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Non est igitur summum malum dolor. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.