Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Ad eos igitur converte te, quaeso. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Non semper, inquam;
Tubulo putas dicere? Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Qui est in parvis malis. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Nihil sane. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. De illis, cum volemus. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.
Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Iam enim adesse poterit. Nulla profecto est, quin
suam vim retineat a primo ad extremum. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. An hoc usque quaque, aliter in vita? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Beatum, inquit. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; At hoc in eo M. Duo Reges: constructio interrete. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Verum hoc idem saepe faciamus.
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Bork
Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Ubi ut eam caperet aut quando? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quo modo? Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Comprehensum, quod cognitum non habet?
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek