Satis est ad hoc responsum. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Hos contra singulos dici est melius.
Poterat autem inpune; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Facillimum id quidem est, inquam. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Duo Reges: constructio interrete. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.
Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Tanta vis admonitionis inest in locis; Polycratem Samium felicem appellabant. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.
Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Bork Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur,
hinc capiamus exordium. Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quod vestri non item. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Prioris generis est docilitas, memoria; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Dicimus aliquem hilare vivere; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.